Liquidambar styracifluaAmberboom

In zijn natuurlijk verspreidingsgebied uitgroeiend tot 40 m hoogte, maar in cultuur zelden hoger dan 25-30 . De kroon groeit aanvankelijk smal piramidaal met een doorgaande,rechte stam. Op latere leeftijd gaan de takken afstaan zodat de kroon eivormig wordt. De grijze stam is diep gegroefd. Jonge twijgen zijn geelgroen en kleuren roodbruin. Oudere takken krijgen dikke grijze kurklijsten die soms loslaten. Het blad is 5-lobbig ende bladrand is gezaagd.
Op een vochtige standplaats kleurt het blad meer violet. Na de onopvallende bloei verschijnen de doosvruchten die tot ver in de winter in de boom bijven hangen. Niet bestand tegen langdurige droogte.

Achtergrondinformatie
De naam Liquidambar is opgebouwd uit twee, oorspronkelijk Latijnse woorden : 'Liquidus' wat vloeibaar betekent en 'ambar' wat de vertaling voor amber is. De overvloedig vrijkomende bruinrode hars uit de beschadigde stam van Liquidambar geurt even speciaal als de waardevolle en welriekende amber die afkomstig is uit de maag van de potvis. Vroeger verkreeg men deze hars door het koken van beschadigd hout van Liquidambar. In Amerika kauwden Indianen al op deze kleverige substantie die later een belangrijke grondstof is geworden voor de kauwgomindustrie. In Midden-Amerika wordt de boom nog veel voor dit doel aangeplant. Bovendien wordt het warm roodbruine hout van de amberboom gebruikt voor fineer en meubels.
Een belangrijk verschi met de op Liquidambar gelijkende Acer is de bladstand die bij de Acer tegenoverstaand en bij de Liquidambar verspreid is.