Nerium oleanderOleander

Een oleander heeft leerachtig, donkergroen, lancetvormig blad. Wat het meeste opvalt aan de plant, zijn ongetwijfeld de vijfslippige bloemen, die op lange stelen staan. Er zijn soorten met roze, rozerode, rode, witte en geelachtige bloemen, zowel enkel- als dubbelbloemig. De plant is een typische kuipplant, geschikt als solitair op terras of balkon. Een oleander bloeit lang: vanaf het begin van de zomer tot laat in het najaar.
Vruchten: kunnen tot 20 cm lang worden en zien eruit als lange smalle boontjes" waar de zaden in zitten.

Standplaats: liefst een zuidelijke warme opstelling in de tuin, daar de Nerium oleander normaal subtropisch is.Een oleander staat ook graag in een vochtige omgeving. Voldoende water geven is de boodschap
De plant durft bij lagere temperaturen niet tot bloemvorming over te gaan.
Voor de planten die worden uitgeplant zijn zure bodems uitgesloten, voorzie eerder een klei - leem combinatie. Deze bevatten ook silicaten en houden het water beter op peil in de zomer.

Aan het einde van de herfst moet de plant binnen op een koele plaats worden gezet. De temperatuur mag binnen nooit lager worden dan 5 tot 10 øCelcius. De wat oudere en grote planten verdragen een korte tijd wel een paar graden vorst. In de winter weinig water geven, in ieder geval veel minder dan in de zomer. In die periode ook geen vloeibare mest toedienen.
Jonge planten moeten ieder jaar worden verpot. Bij oudere exemplaren, die in een kuip staan, hoeft alleen de bovenste laag grond worden ververst. Een voedzaam, kleihoudend grondmengsel komt de groei ten goede en zal de bloeikans vergroten. De plant houdt niet van zure grond.

Snoeien: geen drastische snoei. Normaal enkel de verwelkte bloementrossen verwijderen tijdens de nazomer (oktober).
Verder snoeien we de buitenste takken terug tot op het vierde bladrozet, en de binnenste die hoger ingeplant zijn, op het derde bladrozet. Dit behoudt een beter evenwicht van de struik.

Belangrijk: alle plantendelen van de Nerium oleander bevatten een sterk gif het zogenaamde oleandrine!
Inname leidt onherroepelijk tot spasmen en verstikking met de dood tot gevolg. Het witte melksap, is zelfs na droging nog giftig. Dus oppassen voor dieren in de tuin! Ook het plantwater van de plantenvaas is toxisch. Je kan niet voorzichtig genoeg zijn hieromtrent.Tip: gebruik steeds werkhandschoenen om niet in contact te komen met het bittersap van de plant tijdens de snoeibeurten.
Composteer of verhaksel de afgesneden takjes van de oleander niet.
"